.. Ja ik leef nog! Twee maanden niks van me laten horen hier oops

Waar moet ik beginnen?!

Een weekendje Chicago!

Nooit gedacht dat ik ‘zomaar’ even een weekendje naar Chicago zou gaan. Margaret moest er heen voor werk en Hinako en ik mochten mee. Twee hele dagen voor onszelf om de stad rond te komen en wat heb ik daarvan genoten! Zelf rond komen met de taxi, wat mij trouwens opgevallen is dat ik geen blanke taxi chauffeurs heb gezien. En geen van alle taxi chauffeurs kon goed Engels en of waren beleefd, ze hadden allemaal oordopjes in en zaten wat weg te praten in een vreemde taal. Maar goed, ik ben gekomen waar ik heen wilde dus alles is goed gekomen en heb er nog om gelachen ook!

Dag 1 zijn Hinako en ik samen door de magnificent mile gelopen, een mile lang vol met winkels wat natuurlijk totaaaal niet verkeerd is. Die avond dan ook bekaf en gelijk in het hotel in slaap gevallen. Dag 2 werden we pas rond 1 uur wakker, daar gaat een deel van onze dag haha oops. Snel de taxi genomen naar de welbekende ‘boon’ the bean in Cloud Gate Chicago! Je weet wel dat aparte ding die je ook wel eens in series ziet zoals Gossip Girl, of die ene videoclip van Kanye West (homecoming) en vast nog wel genoeg andere dingen. Na een halve fotoshoot gehad te hebben als de ultieme toerist konden we door naar Skydeck, wat in the Willis Tower is. Dit is zogenaamd het grootste gebouw van de wereld, al heeft het de titel te danken aan de twee antennes boven op het gebouw. Maar goed, na 2 uur wachten, 103 verdiepingen en 442m hoger ben je er dan toch! En wat was het gaaf, je staat echt gewoon op een glasplaat zo hoog in de lucht al had ik het zelf niet helemaal door. Ben niet zo bang voor hoogtes dus dat scheelt wel enorm. En ook daar weer even lekker toeristje gespeeld dus dat was helemaal mooi. Daarna snel weer naar beneden gegaan om nog op tijd terug te zijn bij het hotel, want die avond gingen we naar the United Center! Margaret had tickets voor Hinako en mij geregeld om naar de Blackhawks vs Tampa Bay Lightning, een ijshockey wedstrijd. Er waren helaas geen NBA Basketbal wedstrijden daar dat weekend maar de ijshockey wedstrijd was ook heel erg leuk! We zaten nog best dichtbij en wat een mooie wedstrijd. De hele wedstrijd is er alleen niet gescored, en net in de 5 minuten overtijd heeft Chicago nog weten te scoren dus iedereen was natuurlijk helemaal blij. Wel leuk zoiets, iedereen is vrolijk en iedereen schreeuwt en is gewoon heel erg enthousiast en wat een lawaai maken ze haha De dag hierna hadden we het vliegtuig weer naar Anchorage genomen want ja, school op maandag..

En dan nu het schaatsen, want ja daar ben ik ook aan begonnen! Voordat ik naar Anchorage toe zou komen heb ik al wat contact gehad met John Monroe (ex-trainer Nederlands shorttrack team tijdens Olympische spelen in Vancouver). Ik had natuurlijk wel eens eerder geschaatst, maar dat was 4 jaar geleden (?) en het was geen shorttrack. Eerste keer toen ik het ijs opstapte zag ik er dan ook uit als een debiel want geloof het of niet, schaatsen is niet hetzelfde als skeeleren. Het scheelt wel dat ik na elke 5 minuten het steeds meer onder de knie begon te krijgen en dat ik nu al bij de gevorderde groep zit. John heeft me heel wat geholpen en heeft mij ook een Nederlands schaatspak gegeven waar ik natuurlijk heel blij mee was!

Vanavond helaas mijn laatste schaatstraining gehad want morgen avond (woensdag 28 oktober) vlieg ik om 23:20 naar Phoenix, en vanaf daar door naar San Diego waar mijn nieuwe gezin is!

Ja je leest het goed, een nieuw gezin. De afgelopen twee maanden zijn niet zo lekker gegaan en we zijn in overleg er samen mee eens gekomen dat ik zo mijn jaar hier niet door kom aangezien ik slaapproblemen had en er gewoon ziek van werd wat natuurlijk niet de bedoeling was! Heb alles hier inmiddels goed afgesloten, koffers staan al klaar en ik ben al helemaal klaar om te gaan.

De eerste paar dagen zal ik bij m’n begeleider blijven tot dat mijn gastgezin helemaal klaar is met al het papierwerk om mij te hosten. Wel al ga ik zaterdag met de twee dochters (ja ik krijg twee nieuwe zusjes! Dus Romi en Marijn, jullie zullen me nu maar moeten gaan delen!) naar een Halloween feest! Ben heeeel erg benieuwd naar Halloween aangezien we dat natuurlijk niet echt vieren in Nederland, wel hebben we de fright nights van Walibi maar of dat nou te vergelijken is.. denk het niet nee hahaha.

Hele last van is van m’n schouders af nu, vanavond hopelijk goed slapen en dan morgen de laatste dingetjes regelen and then goodbye Alaska, hello California!

Liefs,

Mika